Christiaan Hesen (1853 – 1947) leefde als kluizenaar aan de oostrand van de Peel. De lokale bevolking van het peeldorpje America noemde hem Rowwen Hèze. Rowwen is het dialect voor ruwe en Hèze duidt op zijn achternaam.

In 1985 nam ik als bassist samen met de andere muzikanten het initiatief een band op te richten die zich vernoemde naar deze als onguur bekendstaande zonderling. Toen ik mijn vader informeerde over onze gekozen bandnaam vertelde hij uiterst verbaasd dat hij Rowwen Hèze als kind ooit had ontmoet. Dat is nogal opmerkelijk want buiten het feit dat ik, noch mijn vader ooit in het dorp America woonde, moet deze ontmoeting mijn vader dermate geraakt hebben dat hij zich die herinnerde. Dit zette me in 2011, twintig jaar na het overlijden van mijn vader, aan om op zoek te gaan naar de reden waarom hij 60 jaar na dato zo onder de indruk was van die ontmoeting.

Een op zolder gevonden Icoon waarop elf ‘geleidingen’ staan, reiken mij het leven van Rowwen Hèze aan. Icoon, het geromantiseerde levensverhaal van Rowwen(Christiaan) Hèze, geeft een kijkje in de geschiedenis en ontwikkeling van Noord-Limburg in de periode 1865–1929. Een verhaal hoe Rowwen Hèze zijn bijzondere gaven inzet en deelt met de samenleving die hem desondanks naar de rand van de maatschappij manoeuvreert. Een verhaal over volharding en doorzettingsvermogen, karaktereigenschappen die de Noord-Limburgers van nu nog steeds kenschetsen.